Porady

Kwestię pozyskania wypisów z rejestru gruntów reguluje Ustawa Prawo geodezyjne i kartograficzne. Zgodnie z nią, wypisy z rejestru gruntów nie zawierające danych o właścicielach działek ewidencyjnych, tzw. danych podmiotowych, może pozyskać każdy.

Wypisy z rejestru gruntów, zawierające dane podmiotowe, udostępniane są wyłącznie :

  1. właścicielom oraz osobom i jednostkom organizacyjnym władającym gruntami, budynkami lub lokalami, których dotyczy udostępniany zbiór danych lub wypis
  2. organom administracji publicznej albo podmiotom niebędącym organami administracji publicznej, realizującym, na skutek powierzenia lub zlecenia przez organ administracji publicznej, zadania publiczne związane z gruntami, budynkami lub lokalami, których dotyczy udostępniany zbiór danych lub wypis
  3. innym podmiotom niż wymienione w pkt. 1 i 2, które mają interes prawny w tym zakresie.

Przez interes prawny należy rozumieć przepis prawa (np. ustawa, rozporządzenie), który zmusza nas do posiadania wypisu z rejestru gruntów z danymi podmiotowymi.

Wypis z rejestru gruntów uzyskamy za opłatą (50zł) w starostwie powiatowym lub urzędzie miasta na prawach powiatu.

Dokonując podziału działki należy liczyć się z wydatkami rzędu kilku tysięcy. Tak jak w każdej pracy geodezyjnej, cena ostateczna uwarunkowana jest wieloma czynnikami, m.in.:

  1. Trybem w jakim dokonywany jest podział
  2. Ilością działek po podziale
  3. Wielkością działki przeznaczonej do podziału
  4. Stopniem aktualności mapy ewidencyjnej
  5. Lokalizacją i ukształtowaniem terenu do podziału

Koszt wykonania mapy do celów projektowych jest uzależniony od wielu czynników i może się wahać od tysiąca złotych do kilkunastu tysięcy. Najważniejsze czynniki wpływające na cenę to:

  1. Wielkość zakresu opracowania mapy do celów projektowych
  2. Cel wykonania mapy do celów projektowych
  3. Lokalizacja i ukształtowanie terenu do pomiaru
  4. Stopień aktualności mapy zasadniczej

Opłata adiacencka to kwota, którą właściciele lub użytkownicy wieczyści nieruchomości muszą wnieść do gminy w związku ze wzrostem wartości nieruchomości spowodowanym:

  1. Podziałem nieruchomości
  2. Scaleniem i podziałem nieruchomości
  3. Budową urządzeń infrastruktury technicznej z udziałem środków publicznych

 

Wysokość stawki procentowej opłaty ustala rada gminy, przy czym nie może być ona  wyższa niż 30% różnicy wzrostu wartości nieruchomości w przypadku podziału oraz 50% w przypadku scalenia i podziału lub budowy urządzeń infrastruktury technicznej

Tak więc jeśli wartość naszej nieruchomości w wyniku podziału wzrosła o 10 000 zł  wysokość opłaty adiacenckiej nie może przekroczyć 3000 zł

Ogrodzenie nie zawsze możemy postawić zgodnie z przebiegiem granicy naszej działki. Oto najczęstsze przypadki lokalizacji ogrodzeń:

Jeżeli graniczymy z sąsiadem, nie będącym drogą publiczną oraz wodą płynącą (rzeka, strumień, potok), wówczas ogrodzenie możemy postawić:

  1. W granicy działki, w porozumieniu z sąsiadem, w taki sposób aby podmurówka ogrodzenia przebiegała w osi granicy. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, mury, płoty, miedze, rowy i inne urządzenia podobne, znajdujące się na granicy gruntów sąsiadujących, służą do wspólnego użytku sąsiadów.
  2. Przy granicy działki, w taki sposób aby zewnętrzna krawędź podmurówki ogrodzenia nie przekroczyła granicy działki-przypadek kiedy sąsiad nie chce budowy wspólnego ogrodzenia.

Jeżeli graniczymy z drogą publiczną sprawa jest bardziej skomplikowana.

  1. Ogrodzenie możemy postawić w granicy działki, jeżeli odrębne przepisy nie przewidują innej lokalizacji.
  2. W przypadku gdy na danym obszarze istnieje Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego (MPZP), to ogrodzenie nie może przekroczyć linii rozgraniczającej tereny dróg. W przypadku gdy na danym obszarze nie ma MPZP, często kwestie lokalizacji ogrodzeń reguluje decyzja o warunkach zabudowy.
  3. W przypadku działki narożnikowej, graniczącej z drogą publiczną, musimy wykonać ścięcie narożnika ogrodzenia, w celu zapewnienia widoczności w obrębie skrzyżowania dróg.
  4. Ustawa o drogach publicznych reguluje odległość obiektów budowlanych ( w tym ogrodzeń) od zewnętrznej krawędzi jezdni, która w terenie zabudowanym wynosi:
    – dla drogi krajowej 10m
    – dla drogi wojewódzkiej i powiatowej 8m
    – dla drogi gminnej 6m

Jeżeli chcemy mieć pewność, że budując ogrodzenie od strony dróg, nie przekroczymy granic pasa drogowego, najbezpieczniej będzie wystąpić do zarządcy drogi z wnioskiem o określenie lokalizacji projektowanego ogrodzenia.

Jeżeli graniczymy z wodą powierzchniową płynącą i zbiornikiem wodnym ogrodzenie powinniśmy zlokalizować w odległości 1.5m od krawędzi brzegu.

Odległość ta wynika z zapewnienia swobodnego dostępu do wód płynących i zbiorników wodnych dla zarządców tych obiektów.

Zgodnie z przepisami USTAWY z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, budowa

ogrodzenia nie podlega uzyskaniu pozwolenia na budowę. Procedura komplikuje się,

Jeżeli chcielibyśmy wybudować ogrodzenie o wysokości powyżej 2.20m od poziomu

terenu, wówczas musimy dokonać zgłoszenia zamiaru rozpoczęcia budowy,

właściwemu organowi administracji architektoniczno-budowlanej i nadzoru

budowlanego (starosta) na 30 dni przed planowanym terminem budowy. Jeżeli w

ciągu 14 dni od zawiadomienia, organ nie wniesie sprzeciwu w drodze decyzji,

możemy legalnie przystąpić do budowy ogrodzenia.

Typowa kolejność czynności przy budowie domu mieszkalnego jednorodzinnego:

  1. Sprawdzenie czy nasza działka znajduje się w terenie przeznaczonym na tego typu inwestycje. Na stronach internetowych urzędu gminy/miasta lub bezpośrednio w urzędzie sprawdzamy czy nasza działka objęta jest Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego (MPZP). Jeżeli tak, to z MPZP otrzymamy informację o możliwych parametrach technicznych i lokalizacyjnych jakie musi spełniać budynek.
  2. Jeżeli brak jest MPZP, wówczas musimy uzyskać decyzję o warunkach zabudowy (WZ) na naszą działkę. W decyzji, właściwy organ określi wymagania dla budynku.
  3. Sporządzenie mapy do celów projektowych przez geodetę uprawnionego.
  4. W zależności od wielkości działki i odległości budynku od granic działki ( jeżeli budynek będzie zlokalizowany w odległości mniejszej niż 4.0m od granic działki), konieczne może być ustalenie przebiegu granic działek, wyznaczenie punktów granicznych lub wznowienie znaków granicznych.
  5. Sporządzenie projektu budowlanego domu.
  6. Zgłoszenie budowy domu właściwemu organowi administracji architektoniczno- budowlanej i nadzoru budowlanego (starosta) na 30 dni przed planowanym terminem budowy. Jeżeli w ciągu 14 dni od zawiadomienia, organ nie wniesi sprzeciwu w drodze decyzji, możemy legalnie przystąpić do budowy domu.
  7. Rozpoczęcie budowy musimy dokonać w terminie do 3 lat od zgłoszenia budowy. Jeżeli tego nie zrobimy, będziemy musieli ponownie dokonać procedury zgłoszenia budowy.
  8. Wytyczenie obiektu budowlanego w terenie przez uprawnionego geodetę.
  9. Inwentaryzacja powykonawcza wykonana przez uprawnionego geodetę.
  10. Zawiadomienie organu architektoniczno-budowlanego o zakończeniu budowy domu jednorodzinnego.
  11. Jeżeli organ w terminie 14 dni od zawiadomienia nie wniesie sprzeciwu w drodze decyzji, możemy przystąpić do użytkowania obiektu.